Na skraju rzeki, pośród drzew w samym środku wsi stał drewniany krzyż. Figura Chrystusa była wykonana z blachy. Ze względu na znaczną odległość do kościoła parafialnego, miejscowa ludność gromadziła się wokół krzyża…
fragment z książki ,,Lisowice Historia i współczesność’’
Na skraju rzeki, pośród drzew w samym środku wsi stał drewniany krzyż. Figura Chrystusa była wykonana z blachy. Ze względu na znaczną odległość do kościoła parafialnego, miejscowa ludność gromadziła się wokół krzyża, odprawiając nabożeństwa majowe i odmawiając różaniec w miesiącu październiku. Jesienne słoty były ogromną przeszkodą w odprawianiu nabożeństw. Z inicjatywy, żyjącego w owym czasie sołtysa, Jana Siekiery oraz jego zastępcy Jerzego Gryca przy stojącym drewnianym krzyżu w roku 1901 rozpoczęto budowę kaplicy. Kaplicę budowano przy finansowym wsparciu mieszkańców systemem gospodarczym. Jedynie ważniejsze prace, takie jak budowa wieży i pokrycie dachem wykonywali fachowcy z Lublińca. Grunt, na którym wzniesiono kaplicę, należał do lisowickiego rolnika Wypiera. Według przekazu jednego mieszkańca Lisowic, dokumentacja z budowy kaplicy oraz lista ofiarodawców i budowniczych, prawdopodobnie została umieszczona w kopule wieży.
W roku 1902 ukończono budowę. W wieży, zawieszono dzwon zakupiony we Wrocławiu, pod wezwaniem świętego Jana Nepomucena, który wydzwaniał zgony oraz wzywał na modlitwę „Anioł Pański”. Zawieszono również krzyż, którego wysokość wynosiła 1.6 m. W roku 1903 kaplica wzbogaciła się w figurę świętego Jana Nepomucena. Figurę zakupił ówczesny proboszcz
lubecki ks. Gustaw Henciński
-cała historia naszej kaplicy w książce „Lisowice Historia i współczesność„